دنباله ی نام برخی از اندیشمندان دینی مجرد:
بسم الله الرحمن الرحیم
ایرانی، به جز بانو شهیده بنت الهُدی صدر که عراقی می باشند.
1. شیعه ی اثناعشری:
1. بانو رَبابه الهی: ربابه الهی؛ 1359(اصفهان)-1294(اصفهان)؛ مدرس حوزه ی علمیه ی اصفهان و نویسنده.
علت مجرد ماندن: علاقه و مشغله ی بسیار فراوان به فراگیری، پژوهش و آموزش علوم اسلامی.
بسم الله الرحمن الرحیم
درآمد:
من نمی توانم نسبت به ((انسان))، بی تفاوت زندگی کنم. چون بسیار می اندیشم و بسیار خودم را جای دیگران می گذارم. هر چند کار دشواری است. چون از کودکی، تا حدودی تنها بزرگ شدم و برای دستیابی به پاسخ کنجکاوی هایم، از داشته هایم ((بهره)) و ((دلگرمی)) می گرفتم، همیشه نگاهی جدی و پر اهمیت برای ((زندگی انسانی)) قائل بودم و برای همین و به هزار و یک دلیل دیگر، هنوز هم بر این باورم که در میان آفرینش خدایی تا همیشه، از یک نگاهی که حداقلِ هوشمندی را داشته باشد، چیزی مهم تر از ((زندگی انسان ها)) نیست. آزاد ترین آفریده ی خدا. چون معنای شادی، اندوه و بازگشت به شادی را خوب و ژرف ((چشیدم)) و در خلوت خودم ((نگریستم))، این را می فهمم که هیچکس از شادکامی اش بدش نمی آید و هیچکس از تلخ کامی اش خوشش نمی آید و چه لذتبخش است که شادی معصومانه ی کسی را ببینی و حال خراب کسی را نبینی. جدا از از همه ی داستان های شیرین، تلخ و ساده ای که ما انسان ها با همدیگر داشته ایم، ولی چون سرشت ما یکی است، شرف می گوید: شادی دیگران، زیبا است.
چون از راه عقل و ریشه های تاریخی، زیبایی و لذت بخشی محض اسلام را دریافتم، دیدم که همه باید در این شادی سهیم باشند. جشن گرفتن بی حضور و یاد دیگران، زیبا نیست. ولی هر کسی آزادانه باید انتخاب کند. یعنی کارت دعوت این جشن را خود خدا برای همه فرستاده است. اگر قبول ندارید، درب قرآن را باز کنید و یک بار با اندیشه ورزی، از آغاز تا پایان به ترتیب بخوانید. خدا همه را فقط برای پذیرایی شدن دعوت نکرده است، بلکه با توجه ویژه ی نفر به نفر، از همه خواسته که در این بزم بزرگ، نقش ایفا بکنند و گوشه ای از کار را بگیرند. آری، در میهمانی خدا، همه ی فراخوانده شدگان، مهم و منحصر به فرد اند و در رعایت پایه های احترام و گرم گرفتن از سوی میزبان مهربان نسبت به این گرامیان، تبعیض معنا ندارد. بوستان، بوستان خدا است.
در میهمانی ابدی اسلام، یا بهتر است بی تعارف بگویم در ((خانه ی پدری ابدی و دلچسب اسلام))، برای همه ی فرزندان جا هست و کسی نیست که دلش بخواهد ((مسلمان)) باشد و اسلام به سینه ی او دست رد بزند. شما هر کسی که باشی، در اسلام الگویی برای خودت می توانی بیابی که زندگی تان تا حدودی مانند هم باشد و آن الگو که شرایط زندگی اش شبیه تو است، به جایگاه والا و بلندی در نزد پروردگار رسیده است. اگر قرآن، روایات مرتبط و تاریخ اسلام را مطالعه بفرمایید، خواهید دید که حتی افرادی که غافلانه در گنداب گناهان گوناگونی گرفتار بوده اند، خدا و معصومین برای بازگشتشان دعا می کردند و در آن ها کم هم نیستند افرادی که به آغوش یکتاپرستی و اسلام بازگشتند و در نزد خداوند و معصومان، عزت و احترام مخصوصی یافتند. پس هر کس که هستی، زندگی خصوصی ات هر گونه که هست، راه مسلمانی و تقرب به درگاه خدا برای تو، باز است. نه تنها مسلمانی، بلکه راه یک ((شخصیت اسلامی)) شدن، برای شما، بازِ باز است.
یکی از نعمت هایی که خدا در فطرت آدمی گذاشته است، نعمت گرایش به ازدواج است. هیچ انسانی با روان سالم را پیدا نخواهید کرد که از ازدواج بدش بیاید، از انس با یک همسر که از جنس مقابلش است بدش بیاید، از فرزند آوری و دیدن دلبری کردن فرزندان بدش بیاید، بلکه به اندیشه ی رسیدن به این داشته ها، دلخوش است. اگر با آموزه های اسلامی نیز آشنایی ژرف داشته باشد، جان این نعمت ها و همه ی نعمت ها را می فهمد و سپاسگزار درگاه پروردگار است. پس شخص سالم روان، چه مسلمان باشد چه کافر، ازدواج را دوست دارد. ولی گاهی وقت ها انسان با این که قدر یک نعمت را می فهمد، اما به هزار و یک دلیل برایش نشده است که خودش را به فعلیت آن نعمت برساند. برخی ها فکر می کنند که اگر کسی در زندگی اش چیزی را ندارد، یا آن را نخواسته یا شایستگی اش را نداشته است! ولی بسیاری افراد در جهان بوده و هستند که نعمتی را خواسته و برایش تلاش کرده اند و شایستگی اش را نیز خیلی بیشتر و بهتر از دیگران داشته اند، ولی اوضاع زندگی شان ساده و آسان نبوده است.
پیرو 1 برای کتاب ((معرفی مختصر برخی از متخصصان غیر حوزوی علوم اسلامی-شیعی)):
بسم الله الرحمن الرحیم
الف) زندگان:
1. فروغ پارسا: ایرانی؛ 1338(چه بسا تهران)؛ پژوهشگر دینی و استاد پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی تهران ایران.
بسم الله الرحمن الرحیم
بررسی عوامل پذیرش جهانی دولت امام مهدی، از منظر قرآن و روایات
پایان نامه ی کارشناسی ارشد رشته ی تفسیر و علوم قرآن
نگارنده: امیر رضا عطری
دانشگاه قم
دانشکده ی الهیات و معارف اسلامی
بسم الله الرحمن الرحیم
افراد بسیاری در جهان هستند که به نوع یا انواعی از ((اشتباهات روانی-جنسی)) دچار بوده یا هستند و خواهان بیرون آمدن از این اشتباهات و پیامد هایشان می باشند. از طرفی، بسیاری از مسئولان حکومت های دین محورانه و دانشمندان دینی دین ها و مذاهب گوناگون، برنامه ی دغدغه مندانه و دلسوزانه ای برای نجات چنین افرادی ندارند و درک ریشه ای و متقابلی هم از چنین بحران هایی ندارند. این در حالی است که متن های دینی فراوانی وجود دارد که با تدبر روشمند در آن ها می توان با برداشت و طرح یک سری موضوعات اخلاقی در این باره به جامعه، از بسیاری از این غفلت ها پیشگیری کرد یا برای حلشان، راه های درمان ارائه کرد.
این جانب در این کتاب با نگاهی کلی گرایانه به فطرت و همه ی دین ها و مذاهب یکتا پرستانه، با نوشتن یک دوره ی درمانی مختصر، که دربردارنده ی بخش های شش گانه ی پیشگفتار، فراهم کردن زمینه های درمان و جبران، معرفی انواع رفتار های اشتباه روانی-جنسی، آسیب شناسی، تبعات و مجازات، چگونگی برگشت به سلامت و جمع بندی و یادآوری چند نکته، می باشد، از دیدگاه خودم راه های پیشگیری و درمان ((پندار-رفتار های جنسی اشتباه)) را مختصر وار نوشته ام، تا مبتلایان هرچه زودتر و سریع تر به اصلاح خودشان اقدام کنند و با بازگشتشان به سلامت فطری، زندگی معنوی و خوشی را تا به همیشه پی بگیرند.
بسم الله الرحمن الرحیم
من به عنوان کسی که خودم را نسبت به جامعه ام مسئول می دانم و همه ی افراد جامعه ام و جامعه ی انسانی، برایم ارزشمند هستند، این را حقشان می دانم که اگر جایی من متوجه یک اشتباه فرهنگی شدم و با بضاعت و سرمایه ی خودم توانستم اندکی هم که شده اقدام به اصلاح آن فرهنگ اشتباه کنم، باید از دیدبان خودم افراد جامعه را درباره ی آن اشتباهاتشان از خواب غفلت بیدار کنم، همان طور که اگر کسی روزی کجی مرا دید، باید کریمانه و شرافتمندانه ارشادم کند.
یکی از اشتباهات فکری جامعه ی ما این است که احساس می کنند که برداشت های دینی متخصصانه فقط از کسی می تواند گرفته شود که حتماً حوزوی باشند، در صورتی که من با نوشتن و گردآوری این کتاب، مثال نقضی در برابر این قاعده ی بی اصالت، برپا کرده ام. در این نوشتار، این تحلیلِ همراه با نمونه را به جامعه گوشزد می کنم که اگر روزی سخنانی دینی از یک اندیشمند غیر حوزوی شنیدند و خواندند، این احتمال را بدهند که با این که این اندیشمند، حوزوی نیست اما می توان سخن و نوشته اش را به سنجش کشید و در صورت صلاحیت، اعتبار دینی برایش قائل شد.
در این اثر، در آغاز، پیشگفتاری مختصر و تحلیل مدارانه نسبت به اشتباهات فرهنگی جامعه در ارتباطشان با روحانیت شیعه، ارائه شده است. سپس به معرفی کوتاهی از اندیشمندان غیر حوزوی علوم اسلامی-شیعی در دانش های گوناگون پرداخته شده است که دایره ی دید اسلام مدارانه ی جامعه به شاخه های گوناگون علمی، گسترده تر گردد. از جمله ویژگی های مهمی که اندیشمندان مذکور در آن ها مشترک اند، شهرت، اعتبار اجتماعی و معاصر بودن است.
