درخواست های بی پاسخم برای داشتن یک شغل (1)

یا عادل

 

حتی سگ های توی خیابان هم کار دارند، تکلیف زندگی شان معلوم است و رو به جلو دارند می روند! ولی در کشور من، تکلیف من دانشجوی نخبه در هیچ چیز زندگی ام معلوم نیست.

26 سالم شده ولی گویی در این کشور، وجود ندارم.

من اول راهنمایی شاگرد اول درس خوان ترین مدرسه ی استان کرمانشاه بودم. پس از آن هم در هر رشته ای توانایی درس خواندن داشتم. ولی علوم انسانی و الهیات را انتخاب کردم که بتوانم به خود انسان خدمتی افزون تر و ویژه تر بکنم. ولی نظام سیاسی-اداری بی نظام کشورم، ناتوان از دیدن گنجایش های موجود در پیرامونش است. حتی صدای فریاد ها را هم نمی شنود! هیچ کاری برای امثال من ندارند. می گویند اخلاق و دین فقط مال ما است!

به اندازه ی یک گروه پژوهشی حرفه ای، توانایی علمی دارم. ولی کار برایم ندارند. حاضرم با بزرگترین اساتید علوم انسانی و دینی غرب ایران، گفتگوی علمی بکنم و اگر اثر استعداد علمی شان بالاتر از من بود، از همه ی ادعا ها و دادخواهی هایم دست می کشم.

جامعه ای که به تو کار مناسبت را نمی دهند، یعنی برای قتلت در رودربایستی گیر کرده اند و به این شکل می خواهند نبودنت را نرم به تصویر بکشند.

ولی رو در رو به همه ی مدیران کشورم و جهان می گویم: ((سر سفره ی میهنم و تشیعم، یا همه با هم می خوریم، یا اگر قرار بر نخوردن دیگران گذاشته اید، از سر این سفره بلندتان می کنیم ... !)) امر به معروف و نهی از منکر

 

• 3 ماه است که با این اشخاص حقیقی، حقوقی و نهاد ها، برای داشتن شغل ارتباط برقرار کردم، ولی هیچ راه حلی برایم نداشتند:
• ((دو نامه ی درخواستی و دادخواهانه درباره ی نگاه صریح، جوانانه، دانشجویانه و الهیاتی خودم، به دست کم 118 شخص و نهاد رسمی و نیمه رسمی کشورم ایران زدم، گفتم بد نیست شما هم یک بار بخوانیدشان. البته منت سر بنده می گذارید. در وبلاگم هم که به نام خودم در اینترنت هست، تلاش کردم مشکلات مملکت را به رک ترین حالت ممکن بگویم. دوست داشتم این قلم فرسایی هایم را با شما نیز در میان بگذارم. شاید نکته ای و راهی ((نوین تر)) به ذهنتان خطور کرد. من ]و امثال من[ با همه ی توانایی های حرفه ای ام برای ارتقای صلح و رواداری اجتماعی، ولی در کشورمان حتی دارای یک منبع درآمد و دارای کمترین جایگاه اجتماعی هم نیستیم و فقط عمرمان را به بازیچه و اتلاف می گیرند. از جانب خودم و هم درد هایم، دادخواهی و درخواست پیشنهاد از شما را به خدمتتان تقدیم می کنیم. امید که شما هم نوعان و متخصصان انسانی، در آن سازمان جهانی صدای ما هم نوعان و کمک کننده های واقعی تان را بشنوید!

سپاس.

ارادتمند شما

(خطاب به سازمان جهانی کار ILO)

 

1. به از جمله ریاست جمهوری و رهبری و ...

• آیا من گناه کردم که دانشجوی سال ایران در سال تحصیلی 1399-1398 شدم؟! اینجا مگر ((جمهوری اسلامی)) ایران نیست؟! من گناه کردم که تا 26 سالگی نویسنده ی چندین مقاله و کتاب و برنده ی چندین و چند جایزه و همایش و عضو مجامع بزرگ علمی کشور و دانشجوی دکتری هستم؟! گناه کردم که برای ارتقای وضع عمومی کشورم، تحصیل در علوم انسانی و علوم قرآن و حدیث را انتخاب کردم؟! گناه کردم که برای پیمودن راهی موازی برای بهبود وضع روحی-دینی مردم، وارد حوزه ی علمیه نشدم و علوم روز را هم بلدم؟! 12 ماه است که خدمت وظیفه ی سربازی ام تمام شده و بیش از 13 ماه است که هر روز دنبال کار می گردم ولی هیچ که هیچ!

یعنی آدمی همچون من حق کار در مملکت خودم را ندارم؟! چرا برای جا های خالی تان اعتماد و استخدام نمی کنید و در استخدامی های دیر به دیر دفتری و علمی-فرهنگی تان، دایره ی رشته ها را تا به همه ی رشته ی الهیات هم افزایش نمی دهید؟! یک آزمون آموزش و پرورش برگزار کردید که آن هم به علت بومی نبودن، کسی دیگر را به من ترجیح دادند، کسی که در شهر من کار و زندگی می کرد ولی من حق کار در شهر مجاور خودم را نداشتم! اگر ما با هم درس می دادیم، جایی تنگ می شد یا اختلاس می کردم؟! می گویید امتیاز تأهل! خب منی که کار ندارم چگونه این امکان را برای خودم فراهم کنم؟! من گناه کردم که در هیچ اداره ای آشنا و پارتی ندارم؟!

من هستم و سوابقم و بدون فرصت های شغلی ای که چند سال یکبار همچون شهاب رد می شوند! شما بگویید من با این زندگی و از دست رفتن جوانی ام چه کنم؟! چند سال دیگر باید برای حقوقم صبر بکنم؟! چقدر بیشتر باید درس بخوانم و از دست رفتن فرصت های زندگی ام را ببینم؟! چقدر عمرم جلوی چشمانم به بیهودگی و هدر رفتن و خستگی بگذرد؟! در خیالتان فکر کنید که من هم یکی از عزیزان شما هستم، تو را به خدا باز هم آرام می نشینید؟! شما دارید حتی انسانی مثل من که دوست شما بود را به بیزاری از خودتان می کشانید؟! آیا امثال من و حتی اصلاً دیگر جوانانی هم که اصلاً شبیه من و شما هم نیستند، در شهر خودمان و مملکتمان جایی برایمان نیست یا باید برویم در کشوری بیگانه و انبارداری و کارگری بکنیم؟!

من عمرم را برای آمادگی کار فرهنگی-آموزشی گذاشتم، شما به من بگویید اشتباه کردم یا نه؟! به کدام شرکت دانش بنیان فنی-مهندسی و هسته ای بروم؟! من یک سال و نیم امریه ی قوه ی قضاییه ی شهر کرمانشاه بودم، آیا حتی در مراکز علمی-فرهنگی شهرم کرمانشاه هم، جایی برای من (و امثال من) نیست؟! من چه کار دیگری به عنوان یک جوان 26 ساله ای که 4 سال دیگر 30 سالم می شود باید بکنم که نکرده باشم که حداقل حقوق یک انسان یک شهروند در کشور و شهر و نیاکانی ام را دارا باشم؟!

امیدوارم که لحن تلخ مرا به کام تلخم ببخشید. کاش می توانستم شما را در زندگی ام به جای خودم بگذارم تا می دانستید که رسیدگی به کار جوانان رها شده ی این مملکت چقدر می تواند کار انسانی ای باشد!

اگر راهکاری برای حل مشکل شغلی من بدهید سپاسگزارتان می شوم.

احترام و سپاس.

 

2. به از جمله فرمانداری و وزارتخانه و ...

• خواهش می کنم نامه ی من را بخوانید: من ((امیر رضا عطری)) به کد ملی فلان، دانشجوی سال، پژوهشگر سال و پایان نامه نویس سال دانشگاه های ایران 1399-1398 هستم. دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه ایلام و درس خوانده ی کارشناسی و ارشد دانشگاه قم هستم. به لطف خدا با 26 سال سن نویسنده ی چندین کتاب، مقاله و طرح پژوهشی و عضو چندین مجمع علمی کشور و آشنا با چند زبان، عضو بسیج، سربازی رفته در اولین دوره سربازان تحصیلاتی سپاه هستم. یک سال و نیم هم امریه ی دادگستری شهرم کرمانشاه بودم.

من برای تقدیری که هیچ جایی در ایران از من نشده درس نخواندم و تلاش نکردم بلکه برای آماده کردن خودم برای خدمت به فرهنگ ثقلینی شهر و استان و کشورم کرمانشاه و ایران بوده است. من از دل امکانات دولتی و مردمی تلاش کردم و قید همه ی روابط و میانبر های ناجوانمردانه را زدم. خب پس شما به عنوان یک شخصیت معتبر، بهتر از من این را می دانید که فرصتی برای کار دائم داشتن کمترین حق من در نظام کشورم است. ولی با این که 12 ماه است که سربازی ام به اتمام رسیده و بیش از 13 ماه است که دنبال کار می گردم گویی هیچ جایی برای کار من و امثال من وجود ندارد!

یک استخدامی آموزش و پرورش را پس از 6 ماه که قبول شدم، به علت بومی نبودن برای شهر اسلام آباد، کس دیگری را جایگزین من کردند و به همین سادگی، تمام. اصلاً آیا جایی برای تدریس من نبود؟! با این که آن شخص مذکور، در شهر من یعنی کرمانشاه زندگی می کند! آیا در شهرم و با توانایی های حرفه ای که دارم درب یک جا حتی کار دفتری ای در شهرم کرمانشاه یا شهر های پیرامونش، برای شغل و خدمت من باز نیست؟! تا کی جلوی پدر و مادرم شرمنده باشم و نه تنها هیچ فرصتی برای کار های فرهنگی ندارم بلکه در حسرت یک زندگی ساده هم باشم؟! آرمان های دینی و مکتبی ام کجا می رود؟!

صدای مار را می شنوید یا باید به بیرون از کشورمان برویم؟! خودتان را جای من بگذارید. صبح تا شب در فشار عصبی ام و کسی نمی داند. مگر شما برادران و خواهران ما نیستید؟! آیا نمی شود ورودی های کاری را تا رشته های بیشتری همچون ما و دیگران – که در این جا از خودتانیم -  نیز توسعه دهید. اگر کار حرفه ای بلد نبودیم اخراج کنید!

من از شما به عنوان فرهیخته ای دارای اعتبار اجتماعی در کشورم، خواهش می کنم ولی شما اسمش را دادخواهی بگذارید که یک راهکاری برای داشتن یک شغل به من بدهید. حتی اگر وضعیت نا به سامان هم باشد مگر چند نفر شبیه من با این شرایط هستند؟! باید راهی باشد و شما هم کاردانید. آیا تسهیلاتی برای چنین موارد ویژه ای، امکان پذیر نیست؟! باور کنید من سوژه ی کاری شما هستم. لطف کنید و پاسخی به درخواست برادرانه ی من بدهید. نگذارید ((منی)) که می توانم کمکی برای شما و وضع حساس کشور باشم، به جمع سرخوردگان منتظر اضافه بشوم. ما می توانیم با هم کاری بکنیم به ویژه این که کار من علوم انسانی و اجتماعی است نه شرکت های فنی و شیمی!

امیدوارم پاسخی به بنده بدهید.

با احترام و سپاس.

موبایلم

درستی سخنان و شخصیت بنده را از همکاران دانشگاه قم می توانید راستی آزمایی نمایید.

 

3. به از جمله بنیاد جهانی آقاخان،  فدراسیون بین المللی حقوق بشر و ...

بنده امیررضا عطری، ۲۶ ساله، شهروند ایران به شماره ملی فلان، دانشجوی سال، پژوهشگر سال و پایان نامه نویس سال ایران در ۱۳۹۹ هستم. اکنون هم دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث هستم. حوزه ی اصلی پژوهشی ام، صلح جهانی، رواداری اجتماعی و مددکاری انسانی است ولی به علت ذهنیت حسودانه ی مسئولان کشورم که متاسفانه نام تشیع را هم یدک می کشند، زندگی انسانی همچون من را به تنگنا می کشانند و عملاً حق شغل، استقلال و زندگی را از من می گیرند.
بزرگواران، خودتان جوانان را می فهمید و می دانید که حقوق بشر و عزت نفس انسانی، تا چه اندازه امری اسلامی و انسانی است.
می پذیرم که بنده شیعه ی اِثناعشری ام، دانشگاهی ام و به علت تعهد به خدمت به پدر و مادرم هم نمی توانم از ایران کوچ کنم ولی از جنابانتان به عنوان هم نوع، رهبران حقوق بشر، فهمندگان معنویت و مسئولان دلسوز جهانی یا دست کم دلسوزان هم کیش، درخواست راه حل و کمک دارم که از این بی شغلی، رعایت نشدن کرامت انسانی ام و رهاشدگی نجات یابم. رزومه ام در اینترنت و وبلاگ شخصی ام موجود است. از لحاظ اداری قابل راستی آزمایی اند و خودم هم آماده ی راستی آزمایی و پیمانم.
همه جا در ایران با ذهنیت بسته شده شان، به من آزاداندیش فشار وارد می کنند و توهین می کنند حتی در دانشگاه! به شدت مشکل مالی و حقوق اساسی زندگی دارم، لذا چون دیگر توانی برایم نمانده، همه ی پروژه های پژوهشی ام را به کندی در حال سپری کردنم. کاش افتخار می دادید و با ارائه ی راه حلی از خودتان، از تمام این وضع مرا آزاد می کردید که بتوانم با آزادی، به انسان کمک کنم.
به امید روزی که همه با هم بخندیم ...

سپاس از جنابانتان.

امیررضا عِطری کرمانشاهی
موبایلم
amirrezaetri.blog.ir
instagram.com/amirreza.etri

 

رو در رو با: 1. طلبه ای ایلامی از واسطه های شهرداری تهران- بی نتیجه.

نیروی جهادی معتبر گردشی در کشور، گذر در ایلام- بی نتیجه.

سه تن از اعضای هیئت علمی علوم قرآن و حدیث دانشگاه ایلام: دکتر سهراب مروتی (و ریاست مؤسسه ی آموزش عالی باختر ایلام) حجت الاِسلام دکتر سید محمدرضا حسینی نیا (و ریاست نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه های استان ایلام) حجت الاسلام دکتر مهدی اکبرنژاد (و ریاست پیشین دانشکده ی الهیات و معارف اسلامی دانشگاه ایلام)- بی نتیجه.

نامه ها به: 2 ایتای شهرداری قم- سپردن بی جاو بی مسئولیت به تلفن روابط عمومی

 3 سازمان امور اداری و استخدامی کشور/ بی پاسخ

 4 سامانه الکترونیکی ارتباط مردم و دولت سیزدهم حجت الاسلام دکتر سید ابراهیم رئیسی/ پس از 2 ماه و نیم پیگیری، یک مردی تلفن را با صدای انکر الاصوات و انگار از سر زمین کشاورزی در ناکجاآبادی برداشت و متنم را پر از غلط گفتاری و بستانکارانه خواند و گفت خب باید منتظر استخدامی ها بمانی و خداحافظ!

 5 ریاست سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان کرمانشاه/ بی پاسخ

 6 روابط عمومی – 7 و مدیریت اداره کل آموزش و پرورش استان کرمانشاه- بی پاسخ

 8 روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش/ بی پاسخ

 9 ارتباط با ما – 10 و روابط عمومی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی/ بی پاسخ

 11 تماس با ما – 12 ایمیل – 13 روابط عمومی و اطلاع رسانی – 14 ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات – 15 قرآن و عترت – وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی/ همه ی ایمیل های وزارتخانه وجود خارجی ندارند و ارتباط با وزیر هم ارور الکی می دهد! بی پاسخ.

 16 روابط عمومی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری/ بی پاسخ.

 17 تماس با ما – 18 بنیاد نخبگان استان کرمانشاه / سپردن به فراخوان بی موضوع و بی ربط و ناموجود در آذرماه که گذشت و نبود!

 19 روابط عمومی دفتر مقام معظم رهبری/ بی پاسخ.

 20 روابط عمومی دفتر آیت الله جوادی آملی/ بی پاسخ.

 21 سایت آیت الله بیات زنجانی/ بی پاسخ.

 22 سایت روشنگری آیت الله دکتر مصطفی محقق داماد/ بی پاسخ.

 23 بنیاد دایرة المعارف بزرگ اسلامی-ایرانی استاد موسوی بجنوردی/ خانم محترمی به نام کاشی گفتند که آقای بجنوردی نامه ی شما را خوانده و شما را برای بخش نوشتن مقاله پیشنهاد کرده اند. رزومه ات را بفرست. رزومه ام را فرستادم ولی بی پاسخ.

 24 دفتر ریاست مجلس دکتر محمد باقر قالیباف/ بی پاسخ.

 25 دفتر ریاست دستگاه قضایی حجت الاسلام غلامحسین محسنی اژه ای/ بی پاسخ.

 26 تماس با ما وزارت دفاع/ بی پاسخ.

 27 درخواست های مردمی استانداری کرمانشاه/ بی پاسخ.

 28 روابط عمومی ریاست دانشگاه رازی کرمانشاه/ بی پاسخ.

 29 تماس با ما دفتر نماینده ولی فقیه در استان کرمانشاه/ بی پاسخ.

 30 ارتباط با ما وزارت دادگستری/ بی پاسخ.

 31 ارتباط با ما اداره میراث فرهنگی استان کرمانشاه/ بی پاسخ.

 32 تماس با ما شهرداری کرمانشاه/ بی پاسخ.

 33 اینستاگرام نماینده کرمانشاه در مجلس دکتر ابراهیم عزیزی/ بی پاسخ.

 34 شورای عالی انقلاب فرهنگی/ بی پاسخ.

 35 فرمانداری کرمانشاه/ سپردن بی ربط به پیام رسان سروش و بی پاسخ.

 36 ایمیل دیگر وزارت کار/ بی پاسخ.

 37 روابط عمومی – 38 تماس با ما فرهنگ و ارشاد کرمانشاه/ ایمیل نخست در سامانه ی چاپار، وجود ندارد! بی پاسخ. ولی بلد اند یکی از هم کلاسی های اول دبیرستان من را که برادر زاده ی یکی از استانداران مجهول العمل دولت دهم دکتر احمدی نژاد در استان کرمانشاه بود با مدرک کارشناسی مدیریت صنعتی از دانشگاه آزاد، به کارشناس روابط عمومی اداره ی فرهنگ و ارشاد استان کرمانشاه منصوب کنند ولی بلد نیستند که به درخواست من دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیثِ ریشه دار در این دیار و کار کرده برای این دیار و درس خوانده ی دانشگاه قم و فرهنگ بلد و پر رزومه، پاسخ بدهند!

 39 پیامک روابط عمومی آموزش و پرورش کل کرمانشاه/ بی پاسخ.

 40 ایمیل مدیر کل فرهنگ کرمانشاه – بی پاسخ.

 41 پیامک/ 42 ایمیل صدا و سیما/ 43 ایمیل صدا و سیمای کرمانشاه- بی پاسخ.

 44 پیشنهادات/ 45 ایمیل تبلیغات اسلامی کرمانشاه/ بی پاسخ.

 46 پیامک- 47 ایمیل تبلیغات اسلامی/ بی پاسخ.

 48 ایمیل – 49 ارتباط با ما حوزه هنری کرمانشاه/ بی پاسخ.

 50 ارتباط با ما حوزه هنری/ بی پاسخ.

 51 انتقادات نهاد کتابخانه ها/ بانوی گرامی ای تلفنی به بنده در حد شیرفهم کردن پاسخ دادند که نهاد آن چنان استخدامی ای ندارد و اگر داشته باشد هم اولویت با رشته های کتابداری است. این پاسخی نیست ولی سپاس از پاسخ دادن آن بانو .

  52 اینستای آقای محمد رشیدی نماینده کرمانشاه در مجلس/ اجازه ندادن بر دریافت و بی پاسخ.

53 اینستای ملا قادر قادری امام جمعه ی اهل سنت پاوه/ بی پاسخ.

 ارتباط سریع کمیته امداد/ خانمی پاسخ داد که اگر مددجو هستی تا ببینم چه طرح های حمایتی برایت وجود دارد. پاسخ نیست.

 55 به ناچار 2 آشنای نسبتاً نفوذ دار در دادگستری کرمانشاه+ دانشگاه علوم پزشکی و دانشگاه آزاد کرمانشاه و اسلام آباد غرب و نهاد رهبری در دانشگاه ها و نیرو های نظامی انقلابی کرمانشاه/ بی نتیجه.

 56 حضوری نهاد های رهبری دانشگاه آزاد کرمانشاه- آقای جوان کارمند مجهول الهویه گفت که من خودم اینجا قراره که رسمی بشم. بی نتیجه.

 57 مدیریت کل استانی نهاد در دانشگاه رازی- آقای کارمند گفت که برای مجوز تدریس دروس معارف هم سنت با 26 سال سن! سن کمیه و هم متأهل نیستی! گفتم خب من کاررا برای هم گذران عمرم و هم ازدواج کردنم می خواهم و لازم دارم! بی نتیجه.

 58 سازمان اوقاف کرمانشاه-آقای کارمند گفت که من خودم هم اینجا اضافی ام. (بار دوم هم پس از بیش از چهل و پنج دقیقه خاطره گویی شان، گفتند آقای صالحی (روحانی رئیس) گفتند هر کاری دارند بروند روابط عمومی و حضوری نپذیرفتند!) بی نتیجه.

 

 59 بیش از 50 نفر از آشنایان/ عملاً بی پاسخ.

60 اینستای آیت الله سید صادق شیرازی قم/ بی پاسخ.

 61 مجمع تشخیص مصلحت نظام تهران/ بی پاسخ.

 62 مجلس خبرگان رهبری تهران/ بی پاسخ.

 63  فرهنگ و ارشاد کرمانشاه انتقادات/ بی پاسخ.

 64 سایت دکتر سعید جلیلی مجمع تشخیص تهران/ بی پاسخ.

 65 اینستای حجت الاسلام سید محمد خاتمی رئیس جمهور پیشین (تهران)/  بی پاسخ.

 66 آقای سید حسن خمینی نوه ی بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران و سرپرست شهر آرامگاهی بنیانگذار انقلاب/ بی پاسخ.

 67 ایمیل دانشگاه علوم و معارف قرآن قم/ بی پاسخ.

 68 ریاست خبرگزاری قرآن (ایکنا) تهران/ بی پاسخ.

 69 تماس با ما مدرسه قرآن و عترت دانشگاه رازی کرمانشاه/ بی پاسخ.

 70 حجت الاسلام دکتر رسول جعفریان استاد تاریخ دانشگاه تهران/ بی پاسخ.

 

برخی اشخاص و نهاد ها هم که اصلاً راه ارتباطی نداشتند، از جمله: دادگستری استان کرمانشاه و امام جمعه ی اهل سنت شهر کرمانشاه و ...

 

 

کرمانشاه

 

 

دنباله دارد ... (اسناد تک تکشان به مرور بارگزاری می شود.)